Sunday, September 20, 2009

Анхны цас ...

Илч нь буурч байгаа нартай алтарч байгаа навчийг хослуулан төсөөлөхөд яахын аргагүй алтан шаргал намар гэх сайхан дүрслэл үзэгдэнэ. Хөдөө тал газар айраг сэнгэнэсэн тамганы найр, аз жаргал бялхсан хуримын ёслол болдог сон, намар.
Гэтэл өнөөдөр 9-р сарын 19, бээрсэн модод навчсаа гөвж үзээгүй байна, налгар намрын дулааныг хөөрхий мод мэдрээгүй байна. Зэврүүн хүйтэнд алхаж яваа хүнд ус цацарах нь төвөгтэй, халтиргаан дунд тэмтчиж байгаа жолоочид цасанцар унах нь төвөгтэй санагдана. Байгаль эх минь юунд бухимдана вэ, ачийг тань хариулж чадахгүй байгаа үрсээ битгий зэмлээч ...

No comments:

Post a Comment